Geschiedenis - Scouting labelterrein PBC Austerlitz

Scoutcentrum PBC AUSTERLITZ
Zoek
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Terrein ▼

De Geschiedenis van kampeerterrein PBC Austerlitz


Het Padvinders Buiten Centrum Austerlitz is opgericht in het najaar van 1949 als kampeerterrein voor de padvindersgroepen uit het District Utrecht en Zeist van de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV). De eerste kampeerders verschenen in het voorjaar van 1950 op het "oude" terrein wat diep in de bossen tussen het Witte Huis en de Piramide van Austerlitz was gelegen.

Er was geen waterleiding alleen drie handbediende grondwaterpompen op het in drie stukken verdeelde terrein.  Ook was er een oude tot blokhut omgebouwde spoorwagon welke diende als kampwachten verblijf.  De verlichting bestond uit gaslampen.  Het aangebouwde deel aan de voorzijde was de reden dat het de "Klephut" werd genoemd.
Als toiletgelegenheid waren er een aantal afsluitbare houten HUDO’s (Houd Uw Darmen Open) gegraven, die om de paar jaar verplaatst werden.  Wassen deed je bij je tent en niet bij de pomp, om te voorkomen dat er  zeep in het grondwater terecht zou komen.  Er waren geen douches aanwezig en tijdens de zomerkampen werd door de groepen vaak een bezoek aan het Henschotermeer of een zwembad ingelast voor een grondige wasbeurt.

Vaak werd er tijdens stookverbod op een primus (petroleum vergasser) of een gastoestel gekookt.  Er werd door de kampwacht petroleum verkocht voor kooktoestellen en olielampen.
Er was een grote voorraad pionier hout aanwezig, omdat vaak complete keukens werden gepionierd.
Later werd een schuilonderkomen de Safari-hut voor de kampeerders en een materialenschuurtje (kippeschuur) gebouwd voor de bagagekarren, sportmaterialen en de terrein onderhoudsgereedschappen.

Ook werd er een heuse kampwinkel Toko genaamd neergezet tegenover de Klephut achter de vlaggenmast. Jaren lang heeft de bakker, Joop Blokhuis uit Woudenberg, de toko gedaan. Dat zal zijn vanaf ongeveer 1962 tot 1970. Zijn zoon (Wout Blokhuis) ging in zijn lagere schooltijd in de vakantie altijd mee naar PBC. Zijn vader haalde ook altijd de familie Rawi uit Winschoten op die dan ongeveer 4 weken in de klephut zaten als Oubaas en Akela en daarna nog een poosje op Tienen bleven kamperen. Na 1970 kwam Cees van Dijk, de plaatselijke kruidenier uit Austerlitz, deze Toko runnen en heeft dat jaren gedaan tot we zelf het beheer overnamen.  Cees zit tegenwoordig nog steeds in de "Attent" supermarkt in Austerlitz.

De namen van de terrein-delen bestonden uit de plaatsnamen, waar de eerste kampeerders vandaan kwamen.  Ook waren er een sportveld en een grote- en kleine kampvuurkuil aanwezig. De kampwachten bestonden uit stamleden van groepen uit regio Utrecht en uit Zeist e.o. Veel stamleden hebben geholpen tussen 1970 en 1973 met het maken van een ruim 3 meter hoge houten totempaal en deze naast de vlaggenmast bij de klephut te plaatsen.
Tot het begin van 1984 werd hier met veel plezier gekampeerd tot de provincie samen met Staatsbosbeheer besloot dat de bossen van Austerlitz tot stiltegebied werd verklaard (wat ons zeer verbaasde met de tanks van de Leusderheide en de straaljagers van vliegveld Soesterberg!).  Omdat de kwaliteit van het opgepompte drinkwater steeds minder werd kwam de voorgestelde verplaatsing ons wel goed uit.

We kregen het aanbod om onze kampeeractiviteiten voort te zetten dichter bij de Woudenbergsweg op het terrein van de oude "Legerplaats Austerlitz" wat tot de begin jaren 50 een militair sanatorium was.
Omstreeks het voorjaar van 1985 verhuisden we naar het "nieuwe" PBC aan de Woudenbergseweg 39, waar we nu al weer ruim 29 jaar kamperen.


 



Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu